STREPEN

Door het streeppatroon van de tijger ziet zijn prooi hem niet tussen het riet en struikgewas.

Aan de tekening rond de kop kunnen ondezoekers elke tijger persoonlijk herkennen.

VACHT

Tijgers die in koude streken leven, zoals de Siberische tijger, krijgen in de winter een dikkere vacht.

Tijgers uit tropische streken hebben een veel kortere en dunnere beharing. Deze tijgers zoeken ook vaak het water op om verkoeling te vinden.

RUG

De tijger heeft een zeer soepele rug.

De tijger kan door zijn rug te buigen zijn achterpoten tot ver voor zijn voorpoten brengen. Daardoor kan hij supersnel sprinten en atletische sprongen maken, tot wel 6 meter ver.

SNORHAREN

Een tijger heeft opvallend lange, witte snorharen die helpen om de weg door het donker te vinden door het struikgewas.

Ook gebruiken ze hun gevoelige haren bij het liefdesspel.

STAART

De staart van een tijger is bijna 1 meter lang. Die helpt hem om in evenwicht te blijven bij een sprong.

De tijger geeft ook signalen met zijn staart.

Als de tijger kwaad is slaat hij heen en weer met zijn staart, wat zoiets betekend als: wegwezen, anders krijg je een mep!

TANDEN

De tijger heeft een echt roofdiergebit.

Hij heeft sterke kaken en lange hoektanden. Deze zijn handig bij het grijpen en verscheuren van de prooi.

De tijger kan met zijn knipkiezen vlees in stukken knippen, net als een schaar.

Hij heeft kleine voortanden waarmee hij het vlees van de botten af kan schrapen.

OGEN

De tijger heeft ronde pupillen net als de mens. Dus geen kattenogen.

Om de afstand tot de prooi in te schatten draaien tijgers beide ogen naar voren.

Maar om beweging aan de zijkanten op te merken schuiven ze beide ogen naar achteren.

Doe dat maar eens na!  

SPIEREN

Een tijger is heel erg gespierd. Daardoor kan hij een prooi die zwaarder is dan hijzelf tegen de vlakte werken.

Daarna kan de tijger zijn prooi over honderden meters afstand verslepen als dat moet.